Amnesty International-ը իր նոր զեկույցում լայնորեն անդրադարձել է Արցախյան վերջին պատերազմին

Amnesty International միջազգային իրավապաշտպան կազմակերպությունը հրապարակել է Աշխարհում մարդու իրավունքների պաշտպանության 2020-21 թվականների զեկույցը: Հայաստանի վերաբերյալ բաժնում լայն անդրադարձ է կատարվել արցախյան պատերազմին։

«Ադրբեջանի հետ ռազմական բախման ընթացքում երկու կողմերն էլ իրականացրել էին ռազմական հանցագործություններ և անխնա հարձակումներ էին գործել քաղաքացիական բնակավայրերի վրա, որոնց արդյունքում բազմաթիվ խաղաղ բնակիչներ զոհվեցին, վիրավորվեցին և տեղահանվեցին:

Խոսքի և խաղաղ հավաքների ազատությունները սահմանափակվեցին արտակարգ դրության պատճառով, որը մտցվել էր COVID-19 համաճարակի դեմ պայքարի շրջանակներում և ռազմական դրության արդյունքում, որը հայտարարվել էր հակամարտության պատճառով: Շարունակվում էին նաև բնապահպանական ոլորտում արկա խնդիրների հետ կապված մտահոգությունները՝ Ամուլսարի ոսկու հանքի հետ առնչվող ցույցերի ֆոնին, երբ տասնյակ խաղաղ ցուցարարներ ձերբակալվեցին և տուգանվեցին»,-ասվում է զեկույցում։

Նշվում է, որ սեպտեմբերի 27-ին ծանր մարտեր են բռնկվել Ադրբեջանի, Հայաստանի և հայկական կողմից աջակցվող Ադրբեջանից անջատված Լեռնային Ղարաբաղի ուժերի միջև: Նոյեմբերի 9-ին, Ռուսաստանի միջնորդությամբ կնքված զինադադարի համաձայնագրով, Հայաստանը զիջեց նախկինում գրաված ադրբեջանական տարածքի մեծ մասը: Տարածաշրջանային մայրաքաղաք՝ Ստեփանակերտը և վիճելի որոշ այլ հատվածներ շարունակում էն մնալ Հայաստանի կողմից աջակցվող դե ֆակտո իշխանությունների վերահսկողության տակ նաև կախված լինելով ռուս խաղաղապահներից պաշտպանությունից:

Պատերազմում պարտությունն առաջացրեց քաղաքական անկարգություններ և վարչապետի հրաժարականի պահանջի, ներքաշելով երկիրը քաղաքական ճգնաժամի մեջ:

Ըստ ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների գերագույն հանձնակատարի գրասենյակի՝ հակամարտության թեժ պահին շուրջ 90,000 էթնիկ հայեր տեղահանվեցին Լեռնային Ղարաբաղից դեպի Հայաստան, ինչն էլ ավելի վատթարացրեց COVID-19 համաճարակի արդեն իսկ ահավոր հետևանքները:

Դատական համակարգում և հակակոռուպցիոն ոլորտում խոստացված բարեփոխումները կանգ առան, մասամբ դրանց մասնատվածության և ինստիտուցիոնալ փոփոխությունները պահպանելու անկարողության պատճառով: Բարեփոխումների վրա ազդեցին նաև հակամարտությունն ու համաճարակը, որոնք երկուսն էլ խորտակեցին տնտեսությունն ու առողջապահական համակարգը:

Հիվանդանոցներն ու առողջապահության ոլորտը ծանրաբեռնված էին: Նրանք փորձում էին ապահովել համաճարակի և պատերազմի պատճառով հիվանդների աճող թվի խնամքը: Կառավարությունը սահմանափակ ֆինանսական օգնություն է տրամադրել աշխատանքը կորցրածներին և մանկահասակ երեխաներ ունեցող ընտանիքներին:

Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության երկու կողմերն էլ խիտ բնակեցված քաղաքացիական բնակավայրերում գործի էին դրել ծանր զրահատեխնիկա՝ ներառյալ բալիստիկ հրթիռներ և ոչ ճշգրիտ հրթիռային հրետանային համալիրներ, որոնք էլ հանգեցրել էին խաղաղ բնակիչների շրջանում զոհերի, վիրավորների, ինչպես նաև լայնորեն վնաս էին հասցրել քաղաքացիական բնակավայրերին: Ասվում է Ստեփանակերտի ու Բարդայի վրա հարձակումների ժամանակ կասետային զինամթերքի օգտագործան մասին, ինչը արգելված է միջազգային մարդասիրական իրավունքով։

Խոսքի ազատություն և խաղաղ հավաքներ

Խոսքի ազատության և խաղաղ հավաքների իրավունքները սահմանափակվում էին ամբողջ տարվա ընթացքում՝ առաջին անգամ մարտից սեպտեմբեր ընկած ժամանակահատվածում արտակարգ դրության արդյունքում ՝ COVID-19-ի համաճարակի պատճառով, և այնուհետև սեպտեմբերից մինչև տարեվերջ՝ Ադրբեջանի հետ ռազմական գործողությունների պատճառով:

Արտակարգ դրության պայմաններում կառավարությունը, ի թիվս այլ սահմանափակումների, արգելեց նաև ավելի քան 20 հոգու մասնակցությամբ հանրային հավաքների կազմակերպումն ու համաճարակի հետ կապված խնդիրների վերաբերյալ «ոչ պաշտոնական տեղեկատվության» հրապարակումը: Իշխանությունները 20 լրատվամիջոցի ստիպեցին փոփոխել կամ ջնջել այն տեղեկությունները, որոնք պաշտոնյաները համարել են «խուճապի տարածմանը նպաստող» տեղեկատվություն:

Տեղական և միջազգային իրավապաշտպան խմբերի կոշտ քննադատությունից հետո՝ ապրիլին, ԶԼՄ-ների նկատմամբ սահմանափակումները հանվեցին: Ռազմական դրության պատճառով նոր սահմանափակումներ դրվեցին խոսքի և հավաքների ազատության իրավունքների վրա:

Հոկտեմբերի 9-ին խորհրդարանը հաստատեց մի նախագիծ, որով արգելում է «ոչ պաշտոնական տեղեկատվության» տարածումը հակամարտության և ազգային անվտանգության հարցերի վերաբերյալ, ինչպես նաև հասարակական ցանկացած քննադատություն՝ ռազմական գործողությունների և պետական պաշտոնյաների կողմից արված հայտարարությունների վերաբերյալ: Նոյեմբերին՝ զինադադարի հասնելուց հետո, ռազմական դրության սահմանափակումներ էին դրվել նաև խաղաղ հավաքների ազատության վրա՝ արգելելու վարչապետի հրաժարականը պահանջող հակակառավարական ցույցերը։

Բնապահպանություն
Ապրիլ ամսին կառավարությունն առաջարկել էր օրենսդրական փոփոխություններ, որոնք թույլ կտան զերծ պահել այն տեղեկատվությունից, որը կարող է «բացասաբար ազդել շրջակա միջավայրի վրա»: Բնապահպանական ՀԿ-ները մտահոգություններ հայտնեցին, որ կառավարությունը ձգտում է նվազեցնել բնապահպանական խնդիրների վերաբերյալ թափանցիկությունը, որպեսզի տեղական համայնքների հաշվին օգուտ քաղեն հանքարդյունաբերության շահերից: Այս ամենը Հայաստանի հարավային հատվածում գտնվող Ամուլսարի ոսկու հանքի շուրջ շարունակվող լարվածության ֆոնին էր: